Boliviaanse schaamteloze goorlap ten top

Potosí laat ik achter mij, zittend in de bus met de leipe Groninger Bram naast me, op weg naar Sucre. Op klaarlichte dag hebben we de bus gepakt, verwachtend dat dit openbaar vervoer gevuld zal worden met heren en een aantal kippen op hun schoot. Dit schijnt vaak voor te komen in Bolivia. Dit keer geen dieren, maar voornamelijk oudere dames in speciale kleurrijke Boliviaanse klederdracht, zwarte haren die als Heidi in twee zijstaarten zijn gevlochten, vastgemaakt met tierelantijnen. 

Ik zit naast het raam op stoelnummer 26 en ik kijk naar links waar Bram zit en aan de andere kant van het gangpad een man van middelbare leeftijd met een dikke, zwarte snor me glimlachend aankijkt. Ik kijk hem aan en geef hem een subtiele glimlach en verwelkom hem met het magische woord "Hola". Bram stalt zijn stoel naast me wat meer naar achteren voor een relaxt dutje. Ik kijk naar buiten en zie het mooie landschap van Bolivia. Mooie bergen versiert met boeren, huizen, lama's, kippen, zwarte varkens en koeien. Ik kijk even naar links en ik merk dat de snorreman nog steeds naar me koekeloert. 

Tikkend met mijn vinger op de schouder van Bram maak ik hem wakker. Ik zeg tegen hem dat meneertje naast hem de hele tijd zijn blik niet van me kan afwerpen. Direct zet Bram zijn stoel weer rechtop, maar het verleidt de meneer niet om de andere kant op te kijken. Ik kijk maar weer vanuit het raam naar buiten, de obsessieve blikken van de man negerend. Een controle van mijn kant, ik beweeg mijn hoofd van rechts naar links en ik ben perplex van wat ik nu zie. De ogen van de man zijn gesloten en ik zie zijn broek op en neer gaan. 

Ik maak Bram weer wakker en ik leg uit wat er gebeurt. We liggen allebei in een scheur en lachen de man volledig uit. Arme bedorven stakker is het toch. Het is weer een fantastische ervaring om mee te mogen maken. Maar de volgende keer heb ik toch liever de kippen op mijn schoot.