Hola Chile, hola sol!

Arequipa is mijn laatste stop in Peru geweest. Dat betekent: bijkomen van de voedselvergiftiging, paardje rijden, zitten op de balkonnen bij Plaza de Armas, verrukkelijke rundvleessandwich met avocado en eindelijk weer een lekkere pizza eten, zonnetje op me laten schijnen en één hap van een gegrilde, eng kijkende cavia nemen. De derde dag vertrek ik vroeg in de ochtend naar Tacna, dan Arica (Chili) en met vervoer nummer drie naar de woestijn van Chili: San Pedro de Atacama! 

Wat is het hier genieten geblazen. Het stadje is klein maar fijn. Ik blijf hier ook maar een paar dagen, maar dit is echt een mooie plek om de tours Valle De La Luna en Laguna De Cejar te doen en deze goedkope excursies hebben mijn hart geraakt. De eerste is dè tour om het woestijngedeelte en de mooie zonsondergang te spotten! Één woord: adembenemend en ik overdrijf niet. En de Cejar-tour presenteert mijn hedendaags stopwoord: tranquilo. Eindelijk na drie maanden reizen is het zonnig, lekker warm en is er een plek om te zwemmen. In de eerste lagune drijf je in het water alsof je in de Dode Zee badert. In de ander spring je in het koudere water en je wordt direct wakker.

Maar vergeet niet waar San Pedro bekend om staat. Rond 21:30 uur is de hemel zwart maar schittert het vol met honderdduizenden heldere sterren en zie je ook de Melkweg de lucht versieren. Je mond gaat open, je gaapt de lucht aan, na een minuut gaan je hersens weer beginnen met werken, daarna geven je hersens jou weer de opdracht om je mond te sluiten. Zodra dit is gebeurd, kijk je weer naar de magische lucht en dan gebeurt het "aangaapriedeltje" opnieuw. San Pedro heeft een schitterend plekje in mijn hart.