Valparaíso is hot!

Mijn backpack is alweer voor de dertigste keer ingepakt. Ik ben klaar om even 24 uur in de bus zitten om van San Pedro naar Santiago te gaan. Dit doe ik samen met mijn Engelse reiskameraad Marcel. Alles gaat goed behalve het ene moment dat Marcel even wordt afgeleid door de koffiedame. Binnen twee seconden - flop - is zijn tas spoorloos verdwenen. Chau paspoort, camera, vele foto's, smartphone... todo weg!

Marcel kan zichzelf wel voor zijn kop slaan. De nieuwe papieren regelt hij wel in Santiago en hij rijdt verder met me mee naar de Chileense hoofdstad. Van daar scheiden onze wegen en ik ga voor een dagje naar de kleurrijke stad Valparaíso. Daar gaat mevrouw Foetsie op visite bij het Hollandse koppel Laurens en Maureen!

De volgende dag sta ik vroeg op. Tenminste dat is mijn plan maar ik draai me weer om en slaap verder tot half tien, het tijdstip dat ik eigenlijk uit mijn hostel moet vertrekken. De turbo-energie start ik op, ik douche vliegensvlug, doe mijn kleding aan en eet mijn ontbijt. Daarna pak ik de metro naar het busstation.

Even later kom ik aan in Valparaíso. Ik loop naar de plaza Sotomayor en zie de Hollandse blondine op me wachten in café Melbourne. Geknuffel en een kus, want we zijn na onze ontmoeting op de Spaanse school Verbum in Buenos Aires na drie maanden weer herenigd. Zo ook is Laurens erbij en de middag begint volop met gebabbel over onze reiservaringen, met een bakkie erbij.

Laurens en Maureen zijn mijn tourbegeleiders voor vandaag en we lopen langs de creatieve straten, volop met grafiti besmeurd. Mooi! We lopen de trappen af en staan stil voor een groene deur. Een oudere meneer doet de deur open en staat al klaar met zijn koekjes. We krijgen er ieder één, betalen hem en lopen verder naar beneden. Deze speciale, lekkere koekjes zijn op de Chileense tv geweest. Als ik hier alleen zou lopen, dan had ik nooit geweten wat er achter die deur schuilt.

We lopen naar een restaurant met een balkonnetje en uitzicht op de stad. De zon verwarmt mijn gezicht en we bestellen een witte wijn, wat perfect matcht met de carpaccio als voorgerecht en de vis als hoofdgerecht. De gecombineerde smaken voortvloeien in mijn mond en oh lezers, dit is volop genieten.

Slenterend met een bijna volle buik gaan we verder. Ik kijk omhoog en teleurgesteld kijk ik weer voor me. Het is zeer bewolkt en de zon verschuilt zich ergens daarachter. Mijn zwart-roze bikini heb ik helaas voor niets aan gedaan. Dan maar een toetje; we hebben toch alle tijd en lopen naar Iris toe. Gezellig, knus, huiselijk en artistiek cafeetje met Illy koffie en overheerlijke taarten. Illy is hier speciaal om te zien, want de Chilenen zijn fan van heet water gecombineerd met het Nescafe poederzakje wat ze erin gooien. Voilà, gore koffie tot uw beschikking!

Het laatste stukje ruimte in mijn maag wordt met stukken taart gevuld en als een Sumo-worstelaar loop ik moeilijk verder. En kijk, we gaan weer ergens zitten voor bier en koffie. Hierna gaan we verder naar de laatste stop: de bushalte. Ik neem afscheid van Valparaíso en van het gezellige stel. Geen tranen, want we zien elkaar wel weer in Utrecht.